İtalya 90; bizim jenerasyonun dünyaya açılması anlamında, futbolla kafayı bozmuş, Şampiyon Kulüpler Kupası'nda o yaşta yarı final görmüş, 103 gollü şampiyonluklara tanıklık etmiş, Metin-Ali-Feyyaz'ın altın çağında ekrana kilitlenmiş, Trabzonspor'un ligde ve Avrupa'da kök söktürdüğü yurdumuzda dünya futboluna açılan bir pencereydi. Ülkelerin futbol takımlarına milli takım dendiğini o dönemler yeni yeni idrak eden ben, çok şükür ki 8-0'lık İngiltere hezimetleri sırasında topa bop demekle meşguldüm.
Dedik ya İtalya 90 farklıydı bizim için. Zenga'yı bile saçları, her maçta taktığı zinciri ve bitmeyen sakızıyla özdeşleştiren ben, O Gaziantespor'a geldiğinde bir türlü ısınamamıştım. Unutulmayan maçlardan biri de o maça kadar gol yemeyen Zenga'nın, Arjantin'le penaltılara kalındığında Hayrettin misali kumbaraya döndüğü o yarı final maçıydı. Aldo Serena penaltı noktasına doğru yöneliyor, kalede o maçta adını ilk kez duyduğumuz Sergio Goycochea var. Bir Quilmes reklamı. Gerisini İtalyan spikerden dinleyelim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder