TRT 1 çocukluğumuzda kalıcı etkiler bıraktı elbet. Merhum Hikmet Şimşek önderliğindeki Pazar Konseri isimli klasik müzik ziyafetini hatırlayan vardır. Bebekliğimizde klasik müzikle uyutmadıkları için alışkın değildik ecnebi melodilerine. Televizyonda çizgi filmi görünce çölde vaha görmüş gibi atlayan bir nesiliz. O yüzden televizyonda çizgi film bekleyen bizler için o Pazar Konseri bizim için Pazar Kanseri'ydi. Bugün Pazar, serde biraz nostalji var. Derler ya hani ''o eski bayramlar yok'' diye. O eski Pazarlar da yok artık. Sabahları Voltran için kalkmak, peşinde Samuray'ın İntikamı'nı beklemek,Mustafa Yolaşan'ın sunduğu Pazar 89'da o muhteşem mühendislik harikası patlayan yolda yürüyenleri izlemek akşam rahmetli Cenk Koray'la Tele Kutu oynayıp anahtarı paspasın altından alabilmenin adrenalini salgılayabilmek ve gece de Spor Stüdyo'sunu izleyip ertesi gün okul olduğu için erken yatmak zorunda kalmak. Buydu Pazar günü. Şimdi ise içi doldurulmuş koca bir boşluk.
Neyse... Buika'dan gelsin o zaman. No Habra Nadie En El Mundo
1 yorum:
çocukluğumuzun klasik bir pazar gününü en ince ayrıntısına kadar kusursuz anlatmışsın, bir şey de ben ekleyeyim; öğlen 13:00te başlayıp akşam üstüne kadar devam eden maçları radyodan dinlemek ve cuma öğlen 12ye kadar bayiiye yatırılması gereken, sarı saman kağıttan yapılmış spor-toto kolonlarını kontrol etmek, şu gün iddaada 3 maçı yan yana getiremiyoruz, o günlerde bir de 13+1 peşindeymişiz..
Yorum Gönder